[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DAVID POND
CZAKRY OD PODSTAW
(Chakras for Beginners / wyd. orygin. 1999)
Cz
ęść
I
Wst
ę
p
Czakry – energia
Ŝ
ycia
śycie jest energią i energia tworzy czakry. Kosmiczna siła Ŝyciowa krąŜy w nasi pozwala nam
doświadczać Ŝycia. Czakry są zarazem magazynami i przekaźnikami kosmicznej energii. KaŜda z nich
pracuje na innych częstotliwościach. Czakry oddziałują na pole energii elektromagnetycznej i
przekształcają je w energię podtrzymującą Ŝycie.
Czakry są przepustami, przez które płynie kosmiczna energia. Odczuwamy to jako przepływ od
ziemi przez dolne czakry w kierunku górnych, ale nie jest to ruch linearny, lecz okręŜny, i odbywa się
w dwóch kierunkach.
MoŜna to porównać do procesu fotosyntezy w świecie roślin. Energia słońca jest wchłaniana przez
materialną substancję rośliny, aby utrzymać ją przy Ŝyciu. Energia spływa w dół do korzeni, które
pobierają z ziemi substancje odŜywcze. Potem wraca w górę rośliny i powoduje jej kwitnienie. Energia
przemienia się w piękno i zostaje zwrócona światu. Tak samo jest z nami. Pobrana przez nas energia
słońca spływa do korzeni naszego jestestwa, łączy się z pobraną z ziemi i wraca do góry, aby w końcu
przemienić się w kwiat naszego istnienia, który oddajemy światu. WyraŜa on coraz więcej piękna, w
miarę rozwijania naszej świadomości.
Czakry są to wirujące skupiska subtelnej energii, usytuowane wzdłuŜ kręgosłupa od jego podstawy
do korony głowy (rys. 1). KaŜda z siedmiu głównych czakr pokazuje Ŝycie i daną sytuację z innej
strony. Ta sama sprawa doświadczana na róŜnych poziomach świadomości przybiera zupełnie nowe
znaczenia. Wyobraźmy sobie kręgosłup jako szyb windy, a czakry jako poszczególne piętra, na
których doświadczamy Ŝycia. Kiedy wznosimy się z jednego piętra świadomości na kolejne, poszerza
się nasza perspektywa.
Rys. 1. Umiejscowienie czakr w ciele człowieka
ZałóŜmy, Ŝe czakry stanowią siedem pięter budynku. Kiedy znajdujemy się na najniŜszym piętrze i
wyglądamy przez okno, mamy przed sobą inny widok niŜ z pozostałych pięter. Na kaŜdym kolejnym
piętrze stopniowo widzimy coraz więcej. Jeśli okna na wszystkich piętrach są czyste, widok jest
niezmącony. Jednak szyby okien są zaciemnione przez nasze przekonania. Musimy być gotowi do
zweryfikowania wszelkich przekonań, Ŝeby je wyczyścić.
Na kaŜdym kolejnym piętrze powiększa się zakres naszego postrzegania. Stajemy się świadomi
coraz rozleglejszej perspektywy – do tego, co widzieliśmy poprzednio, dochodzi to, co aktualnie
spostrzegamy. Celem jest przejrzystość postrzegania: czyste okna, nieprzesłonięte przekonaniami
uwarunkowanymi kulturowo. Analizując kaŜdą z czakr, zaobserwujmy, jak manifestuje się ona w
naszym Ŝyciu.
Czakry decydują o tym, jak wykorzystujemy energię. Są bateriami dla róŜnych poziomów Ŝyciowej
energii. Pobierają, przechowują i nadają kształt energii poprzez łączność z kosmiczną siłą Ŝyciową.
Swobodny przepływ energii pomiędzy nami a wszechświatem jest bezpośrednio uzaleŜniony od
naszego ogólnego zdrowia i zadowolenia.
Wszelkie zablokowania i ograniczenia w pobieraniu i manifestowaniu się energii Ŝyciowej powodują
zaburzenia w pracy całego organizmu, co objawia się chorobą, złym samopoczuciem, brakiem energii,
lękiem lub zachwianiem równowagi emocjonalnej. Wiedząc, jak powinien działać system czakr,
moŜemy wykryć własne zablokowania i ograniczenia oraz zastosować odpowiednie techniki, aby je
wyeliminować. To, co nazywamy blokadami, to właściwie nieco większe ograniczenia, gdyŜ całkowite
zablokowanie przepływu energii oznacza odłączenie się od kosmicznej siły Ŝyciowej, a więc fizyczną
śmierć.
KaŜdy jest wyposaŜony w czakry i wszystkie one funkcjonują. Nie ma co do tego Ŝadnych
wątpliwości. Jeśli Ŝyjesz, musisz mieć czakry! Bardzo wiele osób tkwi w błędnym przekonaniu, Ŝe nie
wszystkie ich czakry funkcjonują. Funkcjonują wszystkie, a jedynie ich wydajność jest róŜna u
poszczególnych jednostek i na rozmaitych etapach ich Ŝycia.
Pierwszy krok do zrozumienia czakr polega na dostrzeŜeniu ich działania w naszym Ŝyciu w formie
przepływu energii. Płynie przez nas ta sama siła Ŝyciowa co przez rośliny, zwierzęta, chmury, rzeki i
góry. Płynie poprzez układ czakr, w sposób zorganizowany i dostrzegalny. MoŜna ją obserwować i
odczuwać, lecz w tym celu trzeba osiągnąć perspektywę obserwatora.
Gradacja energii, występująca w czakrach, reprezentuje subtelne odmiany kosmicznej siły
Ŝyciowej. Obserwacja tych odmian wymaga punktu odniesienia, dlatego teŜ na pierwszym etapie
nauki trzeba w sobie rozwinąć “świadomość obserwatora", czyli “bycie w świecie, ale nie z tego
świata", jak to się potocznie określa. Oznacza to konieczność jednoczesnego przebywania na dwóch
poziomach doświadczenia: pełne doświadczanie danej chwili i równocześnie obserwowanie tego
samego z dystansu. Bycie świadkiem. Trzeba być wnikliwym obserwatorem gry, Ŝeby zrozumieć, o co
chodzi na boisku.
Osoby obdarzone wraŜliwością, która pozwala widzieć czakry, określają je jako wiry energii,
obracające się jak świetliste koła i emanujące kaŜdy własną barwą. Im szybciej wirują, tym więcej
energii mogą pobrać i przekazać. Zawsze jednak najniŜszą częstotliwość energii wykazuje czakra
korzenia, a coraz wyŜszą kaŜda kolejna w stronę czakry korony głowy – analogicznie do coraz
wyŜszych nut w gamie i kolorów tęczy od czerwieni do fioletu. Połączenie tych kół światła tworzy
naszą aurę, która jest promieniowaniem subtelnej energii świetlnej z czakr.
Czakry zwykle kojarzy się z układem gruczołów dokrewnych. Ich połoŜenie w ciele pokrywa się z
usytuowaniem wielu z tych gruczołów, a znaczenie kaŜdej czakry jest ściśle powiązane z funkcją
odpowiadającego jej gruczołu. Jednak związek ten nie ma charakteru fizycznego, gdyŜ czakry, mimo
swego połoŜenia wzdłuŜ kręgosłupa, nie mają charakteru fizycznego.
Natomiast energia czakr, choć jest z natury subtelna, nie fizyczna, przenika wszystkie aspekty
naszego Ŝycia. Zdobywając świadomość jej działania, kierujemy uwagę z przejawów fizycznych ku
ukrytej za nimi energii, czyli tam, gdzie zmiany zachodzą naprawdę.
Równowaga
Praca z czakrami wymaga ogólnej równowagi. Jest ona niezbędna, abyśmy mogli świadomie
poruszać się w obrębie systemu czakr. Nie będąc w stanie równowagi, jesteśmy skupieni na tym
obszarze Ŝycia, gdzie równowaga jest zachwiana. Rodzi to sytuacje, kłopoty i problemy związane z
niezrównowaŜoną czakrą. Próba osiągnięcia równowagi przez zrównowaŜenie tej czakry nie odnosi
poŜądanego skutku, gdyŜ z reguły wkładamy w to nadmiemy wysiłek i powodujemy zachwianie
równowagi w innym miejscu. MoŜna tak balansować na krawędzi równowagi, usiłując ją zbudować,
zamiast się w nią zanurzyć.
Ć
wiczenie 1
Ilustruje to pozycja jogi zwana Drzewem. Stań prosto, wyciągając się, i rozmieść cięŜar ciała
równomiernie na obu stopach. Przenieś cięŜar na lewą stopę tak, by prawą móc unieść swobodnie do
góry. Oprzyj prawą stopę na wewnętrznej stronie lewego uda. Rozciągnij ciało od dołu do góry i staraj
się nie skręcić bioder w lewo. Pozostawiając stopę na udzie, złóŜ dłonie jak do modlitwy na wysokości
piersi. Odnajdź równowagę (rys. 2).
Rys. 2. Znajdowanie stanu równowagi w pozycji Drzewa
Przybierając tę pozycję po raz pierwszy, chwiejemy się w przód i w tył. Próbujemy osiągnąć stan
równowagi, uŜywając mięśni nóg i brzucha. Jednak zamiast stać prosto, nadal się chwiejemy. Udaje
nam się zrównowaŜyć ciało dopiero wtedy, gdy zgramy je z wewnętrznym punktem równowagi, który
jest w nas przez cały czas. Zamiast walczyć z ciałem, trzeba wyczuć tę równowagę w sobie. Nawet
gdy potrafimy juŜ dobrze wykonywać Drzewo, nadal poprawiamy od czasu do czasu połoŜenie stopy
czy palców, ale są to juŜ korekty o wiele bardziej subtelne niŜ na początku.
Z naszym umysłem i emocjami dzieje się podobnie jak z ciałem. Ten sam proces zachodzi na
wszystkich poziomach. Zanim doświadczymy stanu równowagi, próbujemy osiągnąć ją z wielkim
wysiłkiem, tak jakby jej w ogóle nie było. W końcu przestajemy się z tym zmagać i wtedy odnajdujemy
w sobie równowagę. MoŜe to brzmi paradoksalnie, ale dopóki tego nie zrozumiemy, dopóty nie
moŜemy osiągnąć postępu. Równowaga jest realną drogą, konflikt – tylko iluzją. Musimy wierzyć, Ŝe
równowaga juŜ istnieje, i odnaleźć ją w sobie za pomocą własnej wraŜliwości.
W codziennym Ŝyciu będzie to oznaczało konieczność pełnego zawierzenia równowadze.
Wiedząc, Ŝe decyzja podjęta w stanie nierównowagi będzie prowadziła do korekt i zmian, wstrzymamy
się i poczekamy do uzyskania stanu równowagi. Podjęcie decyzji w stanie równowagi gwarantuje
wywaŜoną decyzję. Być moŜe brzmi to zbyt prosto, aby mogło być prawdziwe, ale najprostsze prawdy
są zwykle najgłębsze.
Połączenia między czakrami skupiają się w centrum równowagi. Uwierzmy, Ŝe ono istnieje i Ŝe
zawsze moŜemy je odnaleźć.
Oczywiście, Ŝeby wiedzieć, czy doświadczamy stanu równowagi, czy nie, musimy znać to uczucie.
Tkwi w tym pewien paradoks. Jeśli bowiem nie poznaliśmy uczucia równowagi i harmonii
wewnętrznej, to nie mamy Ŝadnego punktu odniesienia. Na szczęście, jest w Ŝyciu coś takiego jak
łaska, a dar harmonii wewnętrznej moŜe na nas po prostu spłynąć. Jeśli wykaŜemy czujność i uwagę,
to osiągniemy to bez Ŝadnego wysiłku. Jest to droga zmierzająca do działania bez wysiłku. MoŜna się
nauczyć podąŜać nią z łatwością i gracją, rozszerzając obszar równowagi w naszym Ŝyciu.
W miarę jak uczymy się instynktownie unikać antagonistycznego punktu widzenia, konflikt zaczyna
znikać z naszego Ŝycia. śycie staje się łatwiejsze. Problemy nadal się pojawiają, ale umiemy sobie z
nimi radzić za pomocą drobnych posunięć, tak jak nieznacznymi ruchami palców poprawiamy pozycję
jogi. W tajemniczy sposób Ŝycie układa nam się samo. Przyszłość zawsze niesie nieznane, nowe
sprawy i wyzwania, podsuwa coraz to nowe moŜliwości. Jednak gdy opanujemy sztukę równowagi, w
kaŜdej sytuacji zastosujemy tę umiejętność.
Równowaga sprawia, Ŝe Ŝycie osiąga doskonałość. Wyostrzają się wszystkie nasze zmysły i
moŜemy z radością doświadczać najsubtelniejszych przeŜyć. Przed osiągnięciem równowagi
najniŜsze czakry zdają się być nienasycone. Nie potrafimy odczuć satysfakcji z zaspokojenia potrzeb
danej czakry. Gdy nauczymy się osiągać stan równowagi, zmysły stają się bardziej wyrafinowane i
łatwiej odczuwamy satysfakcję kaŜdej z czakr. Proste przyjemności Ŝyciowe nabierają większego
znaczenia.
Thich Nhat Hanh kończy jeden ze swych wywodów [Thich Nhat Hanh, The Art of Mindjul Living,
Sounds True, 1992.] następującą myślą:
Nie ma drogi do Szczęścia, Szczęście jest drogą.
Nie ma drogi do Pokoju, Pokój jest drogą.
Nie ma drogi do Oświecenia, Oświecenie jest drogą.
MoŜna by dodać: “Nie ma drogi do równowagi, równowaga jest drogą".
Poddanie si
ę
Wiemy juŜ, Ŝe równowagi nie moŜna “osiągnąć", tylko trzeba się w nią zagłębić i poddać się temu
doświadczeniu. Tak samo jest z energią poszczególnych czakr. Bezpieczeństwa związanego z czakrą
pierwszą nie moŜna osiągnąć, lecz odczuć to, które juŜ istnieje. W drugiej – nie da się osiągnąć
przyjemności, ale tylko dotrzeć do doświadczenia przyjemności, która jest dla nas dostępna. Podobnie
jak z przetrwaniem i przyjemnością, przedstawia się sprawa z siłą, miłością, twórczością, intuicją i
duchowością. Trzeba poznać harmonijny przejaw ich energii i dostroić się do niej. (Patrz Tabela czakr,
str. 155).
Ć
wiczenie 2
UłóŜ się w wygodnej pozycji, która pozwoli ci fantazjować na jawie, bo na tym polega ćwiczenie.
Wyobraź sobie sytuację, w której doświadczasz idealnego spokoju. UłóŜ w wyobraźni scenariusz.
Poczuj w sobie harmonię z całym swoim Ŝyciem. Następnie poczuj to w chwili obecnej, tu i teraz.
Doświadcz naprawdę tego uczucia. Oto właśnie poczułeś czakrę serca.
Takie ćwiczenie moŜna wykonać dla kaŜdej czakry i doświadczyć uczucia bezpieczeństwa, siły,
twórczości i kaŜdego z pozostałych. Zanurzając się w obecnej chwili w takim przeŜyciu, pobudzamy
czakrę do działania, a nie usiłujemy niczego osiągnąć. MoŜna to określić jako poddanie się przeŜyciu.
Potrzebne są do tego wiara i ufność. Musimy najpierw uwierzyć w istnienie harmonii, a potem moŜemy
się jej poddać.
Mycie okien
Doświadczanie harmonii przez samo tylko dostrojenie się do stanu równowagi kłóci się z tym,
czego nas nauczono. “śycie to przekleństwo, zmierza jedynie do śmierci" słyszymy w
nieskończoność, aŜ ogarnia nas przygnębienie. Nawet gdy jesteśmy czujni i chodzimy na paluszkach,
tylko do czasu udaje nam się uniknąć “upadku". W końcu i nam on się przytrafi. Wielu z nas ma
bowiem tak e wewnętrzne przekonanie, wpojone bez udziału świadomości. Przechowywane
nieświadomie, ściąga nas ono w kierunku dolnych czakr, ku mentalności typu “przetrwa tylko
najsilniejszy".
Zrozumienie działania czakr pozwala zrzucić z siebie jarzmo nabytych przekonań. Jeśli jedna z
naszych czakr często jest niezrównowaŜona, to prawdopodobnie usiłujemy utrzymać z gruntu
fałszywy obraz samego siebie. Fałszywy dlatego, Ŝe nie autentyczny i nie prowadzący nas do
wewnętrznej harmonii, lecz przeciwnie, do stanu nierównowagi. Gdyby prowadził do równowagi, nie
doświadczalibyśmy jej braku.
Takie fałszywe wyobraŜenia powstają wtedy, gdy przywiązujemy nadmierną wagę do opinii innych
ludzi. WaŜne jest, jaką rolę odgrywaliśmy w swojej rodzinie. W dynamicznym procesie rozwoju rodziny
kaŜdy przyjmuje na siebie jakąś rolę i ta wczesna identyfikacja siebie w rodzinie bardzo silnie nas
warunkuje. Sprawia ona, Ŝe utrzymujemy pewne schematy zachowań związane z tą rolą dopóty,
dopóki świadomie się z niej nie wyzwolimy.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl jajeczko.pev.pl
DAVID POND
CZAKRY OD PODSTAW
(Chakras for Beginners / wyd. orygin. 1999)
Cz
ęść
I
Wst
ę
p
Czakry – energia
Ŝ
ycia
śycie jest energią i energia tworzy czakry. Kosmiczna siła Ŝyciowa krąŜy w nasi pozwala nam
doświadczać Ŝycia. Czakry są zarazem magazynami i przekaźnikami kosmicznej energii. KaŜda z nich
pracuje na innych częstotliwościach. Czakry oddziałują na pole energii elektromagnetycznej i
przekształcają je w energię podtrzymującą Ŝycie.
Czakry są przepustami, przez które płynie kosmiczna energia. Odczuwamy to jako przepływ od
ziemi przez dolne czakry w kierunku górnych, ale nie jest to ruch linearny, lecz okręŜny, i odbywa się
w dwóch kierunkach.
MoŜna to porównać do procesu fotosyntezy w świecie roślin. Energia słońca jest wchłaniana przez
materialną substancję rośliny, aby utrzymać ją przy Ŝyciu. Energia spływa w dół do korzeni, które
pobierają z ziemi substancje odŜywcze. Potem wraca w górę rośliny i powoduje jej kwitnienie. Energia
przemienia się w piękno i zostaje zwrócona światu. Tak samo jest z nami. Pobrana przez nas energia
słońca spływa do korzeni naszego jestestwa, łączy się z pobraną z ziemi i wraca do góry, aby w końcu
przemienić się w kwiat naszego istnienia, który oddajemy światu. WyraŜa on coraz więcej piękna, w
miarę rozwijania naszej świadomości.
Czakry są to wirujące skupiska subtelnej energii, usytuowane wzdłuŜ kręgosłupa od jego podstawy
do korony głowy (rys. 1). KaŜda z siedmiu głównych czakr pokazuje Ŝycie i daną sytuację z innej
strony. Ta sama sprawa doświadczana na róŜnych poziomach świadomości przybiera zupełnie nowe
znaczenia. Wyobraźmy sobie kręgosłup jako szyb windy, a czakry jako poszczególne piętra, na
których doświadczamy Ŝycia. Kiedy wznosimy się z jednego piętra świadomości na kolejne, poszerza
się nasza perspektywa.
Rys. 1. Umiejscowienie czakr w ciele człowieka
ZałóŜmy, Ŝe czakry stanowią siedem pięter budynku. Kiedy znajdujemy się na najniŜszym piętrze i
wyglądamy przez okno, mamy przed sobą inny widok niŜ z pozostałych pięter. Na kaŜdym kolejnym
piętrze stopniowo widzimy coraz więcej. Jeśli okna na wszystkich piętrach są czyste, widok jest
niezmącony. Jednak szyby okien są zaciemnione przez nasze przekonania. Musimy być gotowi do
zweryfikowania wszelkich przekonań, Ŝeby je wyczyścić.
Na kaŜdym kolejnym piętrze powiększa się zakres naszego postrzegania. Stajemy się świadomi
coraz rozleglejszej perspektywy – do tego, co widzieliśmy poprzednio, dochodzi to, co aktualnie
spostrzegamy. Celem jest przejrzystość postrzegania: czyste okna, nieprzesłonięte przekonaniami
uwarunkowanymi kulturowo. Analizując kaŜdą z czakr, zaobserwujmy, jak manifestuje się ona w
naszym Ŝyciu.
Czakry decydują o tym, jak wykorzystujemy energię. Są bateriami dla róŜnych poziomów Ŝyciowej
energii. Pobierają, przechowują i nadają kształt energii poprzez łączność z kosmiczną siłą Ŝyciową.
Swobodny przepływ energii pomiędzy nami a wszechświatem jest bezpośrednio uzaleŜniony od
naszego ogólnego zdrowia i zadowolenia.
Wszelkie zablokowania i ograniczenia w pobieraniu i manifestowaniu się energii Ŝyciowej powodują
zaburzenia w pracy całego organizmu, co objawia się chorobą, złym samopoczuciem, brakiem energii,
lękiem lub zachwianiem równowagi emocjonalnej. Wiedząc, jak powinien działać system czakr,
moŜemy wykryć własne zablokowania i ograniczenia oraz zastosować odpowiednie techniki, aby je
wyeliminować. To, co nazywamy blokadami, to właściwie nieco większe ograniczenia, gdyŜ całkowite
zablokowanie przepływu energii oznacza odłączenie się od kosmicznej siły Ŝyciowej, a więc fizyczną
śmierć.
KaŜdy jest wyposaŜony w czakry i wszystkie one funkcjonują. Nie ma co do tego Ŝadnych
wątpliwości. Jeśli Ŝyjesz, musisz mieć czakry! Bardzo wiele osób tkwi w błędnym przekonaniu, Ŝe nie
wszystkie ich czakry funkcjonują. Funkcjonują wszystkie, a jedynie ich wydajność jest róŜna u
poszczególnych jednostek i na rozmaitych etapach ich Ŝycia.
Pierwszy krok do zrozumienia czakr polega na dostrzeŜeniu ich działania w naszym Ŝyciu w formie
przepływu energii. Płynie przez nas ta sama siła Ŝyciowa co przez rośliny, zwierzęta, chmury, rzeki i
góry. Płynie poprzez układ czakr, w sposób zorganizowany i dostrzegalny. MoŜna ją obserwować i
odczuwać, lecz w tym celu trzeba osiągnąć perspektywę obserwatora.
Gradacja energii, występująca w czakrach, reprezentuje subtelne odmiany kosmicznej siły
Ŝyciowej. Obserwacja tych odmian wymaga punktu odniesienia, dlatego teŜ na pierwszym etapie
nauki trzeba w sobie rozwinąć “świadomość obserwatora", czyli “bycie w świecie, ale nie z tego
świata", jak to się potocznie określa. Oznacza to konieczność jednoczesnego przebywania na dwóch
poziomach doświadczenia: pełne doświadczanie danej chwili i równocześnie obserwowanie tego
samego z dystansu. Bycie świadkiem. Trzeba być wnikliwym obserwatorem gry, Ŝeby zrozumieć, o co
chodzi na boisku.
Osoby obdarzone wraŜliwością, która pozwala widzieć czakry, określają je jako wiry energii,
obracające się jak świetliste koła i emanujące kaŜdy własną barwą. Im szybciej wirują, tym więcej
energii mogą pobrać i przekazać. Zawsze jednak najniŜszą częstotliwość energii wykazuje czakra
korzenia, a coraz wyŜszą kaŜda kolejna w stronę czakry korony głowy – analogicznie do coraz
wyŜszych nut w gamie i kolorów tęczy od czerwieni do fioletu. Połączenie tych kół światła tworzy
naszą aurę, która jest promieniowaniem subtelnej energii świetlnej z czakr.
Czakry zwykle kojarzy się z układem gruczołów dokrewnych. Ich połoŜenie w ciele pokrywa się z
usytuowaniem wielu z tych gruczołów, a znaczenie kaŜdej czakry jest ściśle powiązane z funkcją
odpowiadającego jej gruczołu. Jednak związek ten nie ma charakteru fizycznego, gdyŜ czakry, mimo
swego połoŜenia wzdłuŜ kręgosłupa, nie mają charakteru fizycznego.
Natomiast energia czakr, choć jest z natury subtelna, nie fizyczna, przenika wszystkie aspekty
naszego Ŝycia. Zdobywając świadomość jej działania, kierujemy uwagę z przejawów fizycznych ku
ukrytej za nimi energii, czyli tam, gdzie zmiany zachodzą naprawdę.
Równowaga
Praca z czakrami wymaga ogólnej równowagi. Jest ona niezbędna, abyśmy mogli świadomie
poruszać się w obrębie systemu czakr. Nie będąc w stanie równowagi, jesteśmy skupieni na tym
obszarze Ŝycia, gdzie równowaga jest zachwiana. Rodzi to sytuacje, kłopoty i problemy związane z
niezrównowaŜoną czakrą. Próba osiągnięcia równowagi przez zrównowaŜenie tej czakry nie odnosi
poŜądanego skutku, gdyŜ z reguły wkładamy w to nadmiemy wysiłek i powodujemy zachwianie
równowagi w innym miejscu. MoŜna tak balansować na krawędzi równowagi, usiłując ją zbudować,
zamiast się w nią zanurzyć.
Ć
wiczenie 1
Ilustruje to pozycja jogi zwana Drzewem. Stań prosto, wyciągając się, i rozmieść cięŜar ciała
równomiernie na obu stopach. Przenieś cięŜar na lewą stopę tak, by prawą móc unieść swobodnie do
góry. Oprzyj prawą stopę na wewnętrznej stronie lewego uda. Rozciągnij ciało od dołu do góry i staraj
się nie skręcić bioder w lewo. Pozostawiając stopę na udzie, złóŜ dłonie jak do modlitwy na wysokości
piersi. Odnajdź równowagę (rys. 2).
Rys. 2. Znajdowanie stanu równowagi w pozycji Drzewa
Przybierając tę pozycję po raz pierwszy, chwiejemy się w przód i w tył. Próbujemy osiągnąć stan
równowagi, uŜywając mięśni nóg i brzucha. Jednak zamiast stać prosto, nadal się chwiejemy. Udaje
nam się zrównowaŜyć ciało dopiero wtedy, gdy zgramy je z wewnętrznym punktem równowagi, który
jest w nas przez cały czas. Zamiast walczyć z ciałem, trzeba wyczuć tę równowagę w sobie. Nawet
gdy potrafimy juŜ dobrze wykonywać Drzewo, nadal poprawiamy od czasu do czasu połoŜenie stopy
czy palców, ale są to juŜ korekty o wiele bardziej subtelne niŜ na początku.
Z naszym umysłem i emocjami dzieje się podobnie jak z ciałem. Ten sam proces zachodzi na
wszystkich poziomach. Zanim doświadczymy stanu równowagi, próbujemy osiągnąć ją z wielkim
wysiłkiem, tak jakby jej w ogóle nie było. W końcu przestajemy się z tym zmagać i wtedy odnajdujemy
w sobie równowagę. MoŜe to brzmi paradoksalnie, ale dopóki tego nie zrozumiemy, dopóty nie
moŜemy osiągnąć postępu. Równowaga jest realną drogą, konflikt – tylko iluzją. Musimy wierzyć, Ŝe
równowaga juŜ istnieje, i odnaleźć ją w sobie za pomocą własnej wraŜliwości.
W codziennym Ŝyciu będzie to oznaczało konieczność pełnego zawierzenia równowadze.
Wiedząc, Ŝe decyzja podjęta w stanie nierównowagi będzie prowadziła do korekt i zmian, wstrzymamy
się i poczekamy do uzyskania stanu równowagi. Podjęcie decyzji w stanie równowagi gwarantuje
wywaŜoną decyzję. Być moŜe brzmi to zbyt prosto, aby mogło być prawdziwe, ale najprostsze prawdy
są zwykle najgłębsze.
Połączenia między czakrami skupiają się w centrum równowagi. Uwierzmy, Ŝe ono istnieje i Ŝe
zawsze moŜemy je odnaleźć.
Oczywiście, Ŝeby wiedzieć, czy doświadczamy stanu równowagi, czy nie, musimy znać to uczucie.
Tkwi w tym pewien paradoks. Jeśli bowiem nie poznaliśmy uczucia równowagi i harmonii
wewnętrznej, to nie mamy Ŝadnego punktu odniesienia. Na szczęście, jest w Ŝyciu coś takiego jak
łaska, a dar harmonii wewnętrznej moŜe na nas po prostu spłynąć. Jeśli wykaŜemy czujność i uwagę,
to osiągniemy to bez Ŝadnego wysiłku. Jest to droga zmierzająca do działania bez wysiłku. MoŜna się
nauczyć podąŜać nią z łatwością i gracją, rozszerzając obszar równowagi w naszym Ŝyciu.
W miarę jak uczymy się instynktownie unikać antagonistycznego punktu widzenia, konflikt zaczyna
znikać z naszego Ŝycia. śycie staje się łatwiejsze. Problemy nadal się pojawiają, ale umiemy sobie z
nimi radzić za pomocą drobnych posunięć, tak jak nieznacznymi ruchami palców poprawiamy pozycję
jogi. W tajemniczy sposób Ŝycie układa nam się samo. Przyszłość zawsze niesie nieznane, nowe
sprawy i wyzwania, podsuwa coraz to nowe moŜliwości. Jednak gdy opanujemy sztukę równowagi, w
kaŜdej sytuacji zastosujemy tę umiejętność.
Równowaga sprawia, Ŝe Ŝycie osiąga doskonałość. Wyostrzają się wszystkie nasze zmysły i
moŜemy z radością doświadczać najsubtelniejszych przeŜyć. Przed osiągnięciem równowagi
najniŜsze czakry zdają się być nienasycone. Nie potrafimy odczuć satysfakcji z zaspokojenia potrzeb
danej czakry. Gdy nauczymy się osiągać stan równowagi, zmysły stają się bardziej wyrafinowane i
łatwiej odczuwamy satysfakcję kaŜdej z czakr. Proste przyjemności Ŝyciowe nabierają większego
znaczenia.
Thich Nhat Hanh kończy jeden ze swych wywodów [Thich Nhat Hanh, The Art of Mindjul Living,
Sounds True, 1992.] następującą myślą:
Nie ma drogi do Szczęścia, Szczęście jest drogą.
Nie ma drogi do Pokoju, Pokój jest drogą.
Nie ma drogi do Oświecenia, Oświecenie jest drogą.
MoŜna by dodać: “Nie ma drogi do równowagi, równowaga jest drogą".
Poddanie si
ę
Wiemy juŜ, Ŝe równowagi nie moŜna “osiągnąć", tylko trzeba się w nią zagłębić i poddać się temu
doświadczeniu. Tak samo jest z energią poszczególnych czakr. Bezpieczeństwa związanego z czakrą
pierwszą nie moŜna osiągnąć, lecz odczuć to, które juŜ istnieje. W drugiej – nie da się osiągnąć
przyjemności, ale tylko dotrzeć do doświadczenia przyjemności, która jest dla nas dostępna. Podobnie
jak z przetrwaniem i przyjemnością, przedstawia się sprawa z siłą, miłością, twórczością, intuicją i
duchowością. Trzeba poznać harmonijny przejaw ich energii i dostroić się do niej. (Patrz Tabela czakr,
str. 155).
Ć
wiczenie 2
UłóŜ się w wygodnej pozycji, która pozwoli ci fantazjować na jawie, bo na tym polega ćwiczenie.
Wyobraź sobie sytuację, w której doświadczasz idealnego spokoju. UłóŜ w wyobraźni scenariusz.
Poczuj w sobie harmonię z całym swoim Ŝyciem. Następnie poczuj to w chwili obecnej, tu i teraz.
Doświadcz naprawdę tego uczucia. Oto właśnie poczułeś czakrę serca.
Takie ćwiczenie moŜna wykonać dla kaŜdej czakry i doświadczyć uczucia bezpieczeństwa, siły,
twórczości i kaŜdego z pozostałych. Zanurzając się w obecnej chwili w takim przeŜyciu, pobudzamy
czakrę do działania, a nie usiłujemy niczego osiągnąć. MoŜna to określić jako poddanie się przeŜyciu.
Potrzebne są do tego wiara i ufność. Musimy najpierw uwierzyć w istnienie harmonii, a potem moŜemy
się jej poddać.
Mycie okien
Doświadczanie harmonii przez samo tylko dostrojenie się do stanu równowagi kłóci się z tym,
czego nas nauczono. “śycie to przekleństwo, zmierza jedynie do śmierci" słyszymy w
nieskończoność, aŜ ogarnia nas przygnębienie. Nawet gdy jesteśmy czujni i chodzimy na paluszkach,
tylko do czasu udaje nam się uniknąć “upadku". W końcu i nam on się przytrafi. Wielu z nas ma
bowiem tak e wewnętrzne przekonanie, wpojone bez udziału świadomości. Przechowywane
nieświadomie, ściąga nas ono w kierunku dolnych czakr, ku mentalności typu “przetrwa tylko
najsilniejszy".
Zrozumienie działania czakr pozwala zrzucić z siebie jarzmo nabytych przekonań. Jeśli jedna z
naszych czakr często jest niezrównowaŜona, to prawdopodobnie usiłujemy utrzymać z gruntu
fałszywy obraz samego siebie. Fałszywy dlatego, Ŝe nie autentyczny i nie prowadzący nas do
wewnętrznej harmonii, lecz przeciwnie, do stanu nierównowagi. Gdyby prowadził do równowagi, nie
doświadczalibyśmy jej braku.
Takie fałszywe wyobraŜenia powstają wtedy, gdy przywiązujemy nadmierną wagę do opinii innych
ludzi. WaŜne jest, jaką rolę odgrywaliśmy w swojej rodzinie. W dynamicznym procesie rozwoju rodziny
kaŜdy przyjmuje na siebie jakąś rolę i ta wczesna identyfikacja siebie w rodzinie bardzo silnie nas
warunkuje. Sprawia ona, Ŝe utrzymujemy pewne schematy zachowań związane z tą rolą dopóty,
dopóki świadomie się z niej nie wyzwolimy.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]